آفتاب نیوز :
عبدی در مطلبی در روزنامه اعتماد با عنوان دستاوردهای فراموش شده در این باره نوشت: از صنعت دستاوردها می نویسم. اکنون باید به یکی از بزرگترین دستاوردهای دولت جدید اشاره کرد که با حمایت همه جانبه مجلس محقق شد. دستاوردی که اوج خلاقیت و درک سیاسی اجتماعی از مشکلات جامعه و راه حل های آن را نشان می دهد. یکی از حوزه های مهم بودجه کشور مربوط به طرح جوانان است. هدف از این طرح البته با اقدامات مناسب و منطقی و بدون هزینه مستقیم قابل اجرا بود. اما حالا نه تنها جلو رفت، بلکه پشت سر گذاشت. در بودجه سال 1402 اعتبار مستقیم حداقل 11 هزار صوم برای این کار در نظر گرفته شده است در حالی که بودجه ساخت کشور در سال 1402 به قیمت قطعی کمتر از میزان این بودجه در سال 1401 است زیرا شعبه از یک. که بخش مهمی از بودجه صرف این موضوع بچه دار شدن شد.
اگر خطوط غیرمستقیم و سایر پرداخت های کم هزینه مانند خودرو و وام را در نظر بگیریم، می تواند به یکی از بزرگترین بخش های بودجه کشور تبدیل شود. آیا کسی تعجب نمی کند که چرا دولت محترم با این اعداد هشدار دهنده هنوز هیچ دستاوردی را گزارش نمی کند؟
برای آنها آسان است که از انتشار اطلاعات آن اجتناب کنند. اما، با تمام محدودیت های آماری که به طور جداگانه به آن اشاره می کنم، داستان در نهایت آشکار می شود. وی بدون انتشار آمار مستقیم و جزئی و ذکر متغیر بی اهمیتی مانند نسبت جنسیتی نوزادان و فراموشی آمار فوت و ازدواج و طلاق، در نهایت تعداد تولدها در 6 ماهه اول سال 1402 را معادل 524 هزار و 637 نوزاد اعلام کرد.
همچنین به تفصیل توضیح دادند: در 6 ماهه امسال 51.9 درصد فرزندان متولد شده پسر و 48.1 درصد دختر بوده اند. میانگین سنی مادر در هنگام اولین تولد در کل کشور در 6 ماهه امسال برابر با 27.4 سال بوده است.
ماجرای واقعی این آمار جای دیگری است و در مقایسه با آن در سکوت نگه داشته شده است. برای اطلاع خوانندگان لازم به ذکر است که در 6 ماهه سال جاری 1401 و 1400 نوزاد به ترتیب 537537 و 533088 متولد شده اند. یعنی در 6 ماهه امسال نسبت به سال گذشته 12 هزار و 500 و کمتر از هزار و 400 تولد 8 هزار و 500 مورد بوده است.
یعنی اگر همین میزان کاهش را در 6 ماهه دوم امسال در نظر بگیریم، دولت و مجلس فعلی سالانه حداقل 25 هزار تومان برای افزایش زاد و ولد هزینه کردند، اما در عمل حدود 25 هزار فرزند کمتر است. متولد شدند ، هزینه آن برای کاهش تولد هر فرزند یک میلیارد تومان است؟! است اگر این یک دستاورد نیست، پس چیست؟
این دستاورد را نباید منزوی دانست، اما همه دستاوردهای دیگر امروز کم و بیش از یک نوع هستند. میانگین سنی زنان در اولین زایمان نسبت به سال گذشته افزایش چشمگیری داشته است. چرا با این همه ساختار و توزیع پول، اجاره، بدهی و هزاران ساختار دیگر و مقررات سخت و تنبیهی که زندگی مردم را مختل کرد، نتوانستید نرخ زاد و ولد را افزایش دهید، بلکه کاهش دهید؟ زیرا سیاست های وضع شده در قانون افزایش جمعیت ربطی به موضوع بچه دار شدن ندارد. بیشتر شبیه فروش بسته های تنباکو در دکان فروشی بود.
موضوع کاهش تعداد فرزندان مهم است و یکی از اولین موضوعاتی است که سیاستگذاران باید به آن بپردازند. اما تصمیمات این دولت نه تنها باعث بهبود آن نشد، بلکه آن را بدتر کرد و فاجعه بارتر، هزینه های هنگفتی را بر دوش مردم گذاشت، اما محصولات آنها کاملاً منفی بود و زاد و ولد را چند درصد کاهش داد. راه حل دولت چه بود؟ از انتشار هفته نامه سازمان ثبت احوال که در دولت روحانی و حتی ابتدای این دولت منتشر می شد، دست بردارید.
سپس به صورت انتخابی آمار ارسال می کند و در نهایت مخاطب را برای 6 ماه دیگر فراموش می کند. اما اینکه آمار از ابتدا منتشر نشده نشان دهنده اتفاقاتی است که در حال رخ دادن است و همین آمارهای کوچک را می توان خواند و نشان داد که چرا این دستاورد بزرگ و متاسفانه منفی مسکوت مانده و چه هزینه ای برای کشور و مردم دارد؟
مهمتر از این دستاورد منفی، آیا کسی هست که جرأت کند به این شکست اعتراف کند و از امروز سیاست را تغییر دهد؟ متاسفانه، پاسخ منفی است. خطر اصلی اینجاست. سیاست غلط خطرناک است اما با اصلاح آن می توان خطر را از بین برد. در کنار اصرار بر ادامه سیاست غلط؛ این ویرانگر است.
